Utworzona w 1994 r. Książnica Cieszyńska jest komunalną biblioteką o charakterze naukowym. Jej zbiory liczą ponad 200 000 woluminów dzieł drukowanych, w tym 17 500 starych druków (53 inkunabuły), a ponadto ok. 18 000 jednostek ewidencyjnych rękopisów. Ze względu na swoją proweniencję, historię określaną wielowiekowym związkiem z regionem, a także zawartość, zbiory te – zarówno jako zespół kolekcji, jak i zbiór pojedynczych egzemplarzy, nierzadko cennych i unikalnych w skali uniwersalnej – stanowią nie tylko najważniejszy zabytek piśmienniczej kultury regionu i podstawową bazę źródłową do badań nad jego przeszłością, ale także istotny składnik europejskiego dziedzictwa kultury.

Pilotażowy program digitalizacji zbiorów Książnica Cieszyńska rozpoczęła już w 2003 r., sześć lat później dołączając do Porozumienia o współtworzeniu Śląskiej Biblioteki Cyfrowej, w której uzyskała własny profil pozwalający jej na publikowanie wytwarzanych przez siebie zasobów cyfrowych. Od tego czasu, dzięki zrealizowanym w Książnicy Cieszyńskiej projektom digitalizacyjnym, a także prowadzonym równolegle pracom własnym, zasób ów systematycznie się powiększał i po upływie dwóch dekad obejmuje kopie już niemal 1,2 miliona stron. Składają się nań kopie wszystkich wydanych na Śląsku Cieszyńskim do 1939 r., a zachowanych w Książnicy Cieszyńskiej druków zwartych (książek) i ciągłych (gazet i czasopism), a ponadto cyfrowe kopie najważniejszych przechowywanych w Książnicy kolekcji rękopiśmiennych: ks. Leopolda Jana Szersznika (1747-1814), Tadeusza Regera (1872-1938) oraz Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego (1901-1939). Zbiór ten uzupełniają kopie wydawnictw regionalnych, głownie z terenu Zaolzia, wydanych po 1945 r., w odniesieniu do których Książnica uzyskała pozwolenie na ich cyfrową publikację.

Inicjując prace digitalizacyjne, Książnica Cieszyńska zdecydowała, że ucyfrowieniem objęte zostać powinny zbiory o ściśle regionalnym charakterze, mające niewielkie szanse na uwzględnienie w projektach digitalizacji realizowanych przez inne ośrodki. Również w przyszłości realizowaną przez siebie politykę w zakresie digitalizacji zbiorów Książnica zamierza koncentrować na piśmiennictwie regionalnym, uznając jego włączenie do systemu krajowych i europejskich zbiorów danych cyfrowych za jedno ze swoich fundamentalnych zadań.